Wij Nederlanders schijnen het zwaarste en diepste te zuchten van de wereld. Ik weet niet of dit wetenschappelijk is bewezen, maar mijn Healing Tao-instructeur vertelde het. En ik geloof het wel.

Atlas op de Nieuwegracht in Utrecht.
Poeh-poeh, hè-hè, 't is wat.
Ons zuchten draagt iets van lijden in zich. We hebben het zwaar.
En hoe lekker het ook lijkt om zo uit te puffen, we verliezen onze energie ermee.
Zuchten op zich is geweldig. Je laat spanning los en er komt meer ruimte voor de adem om te stromen. Dat kun je niet vaak genoeg doen. Alleen, op het moment dat je als een ballon leegloopt, zak je helemaal in. Het kost dan moeite en dus energie om jezelf weer 'op te vullen'.
Een alternatief: licht zuchten. Als een verwend prinsesje (ook mogelijk voor mannen) op een hogere toon, zonder ''t is wat' erbij. Je kunt dit van binnen doen of het geluid erbij maken. Gewoon de adem vanzelf laten gaan.
Dit kun je ook experimenteren met je uitademing, zonder te zuchten. Je kunt het doen met een gevoel van: pfff, ik ben óp, ik laat het allemaal helemaal gaan, geef mijn portie maar aan Fikkie. En je kunt het doen door de adem gewoon uit je mond of neus te laten stromen.
Wil je meer ervaren hoe je je adem de vrije ruimte kunt geven? En hoe je je daardoor meer ontspannen kunt voelen? Volg dan de vijf bijeenkomsten van Uit je hoofd, in je lijf. De eerste is op 14 februari.